operować

operować
глаг.
• действовать
• оперировать
• работать
• эксплуатировать
* * *
operowa|ć
\operowaćny несов. 1. оперировать; производить операцию;
2. оперировать; орудовать, действовать;

\operować faktami оперировать фактами; dobrze \operować głosem хорошо уметь пользоваться (владеть) голосом; \operować obcęgami орудовать щипцами;

● słońce operuje солнце греет
* * *
operowany несов.
1) опери́ровать; производи́ть опера́цию
2) опери́ровать; ору́довать, де́йствовать

operować faktami — опери́ровать фа́ктами

dobrze operować głosem — хорошо́ уме́ть по́льзоваться (владе́ть) го́лосом

operować obcęgami — ору́довать щипца́ми


Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "operować" в других словарях:

  • operować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, operowaćruję, operowaćruje, operowaćany {{/stl 8}}– zoperować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} przeprowadzać operację, zabieg chirurgiczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Operować pacjenta. Po przewiezieniu do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • operować — ndk IV, operowaćruję, operowaćrujesz, operowaćruj, operowaćował, operowaćowany 1. «dokonywać operacji, zabiegu chirurgicznego» Operować chorego, rannego. Choremu operowano nerkę. 2. «działać, być czynnym» Flota rybacka operująca na północnym… …   Słownik języka polskiego

  • żywiec — m II, D. żywiecwca 1. blm «zwierzę, zwierzęta przeznaczone na rzeź» Skup żywca. Eksport żywca. 2. B.=D.; lm M. żywiecwce, D. żywiecwców «mała rybka (np. kiełbik, uklejka) zasadzana na haczyk, służąca jako przynęta do łowienia ryb drapieżnych»… …   Słownik języka polskiego

  • abstrakcja — ż I, DCMs. abstrakcjacji; lm D. abstrakcjacji (abstrakcjacyj) 1. «pogląd lub twierdzenie nie oparte na faktach, nie odpowiadające rzeczywistości, wyprowadzone z pewnych z góry przyjętych założeń; pomysł nie do urzeczywistnienia» Operować… …   Słownik języka polskiego

  • chwyt — m IV, D. u, Ms. chwycie; lm M. y 1. «chwycenie (zwykle ręką lub narzędziem), ujęcie, złapanie» Mocny, silny, zwinny chwyt. Dozwolone chwyty w zapasach. Chwyt piłki. ∆ wojsk. Chwyty bronią «ruchy polegające na dokładnym i pewnym władaniu bronią… …   Słownik języka polskiego

  • kapitał — m IV, D. u, Ms. kapitałale; lm M. y 1. ekon. «aktywa finansowe lub rzeczowe mające wartość pieniężną» Pomnażać kapitał. ∆ Kapitał bankowy, akcyjny, monopolistyczny «kapitał, którym rozporządzają banki, spółki akcyjne, monopole» ∆ Kapitał obrotowy …   Słownik języka polskiego

  • logizować — ndk IV, logizowaćzuję, logizowaćzujesz, logizowaćzuj, logizowaćował, logizowaćowany «kierować się w rozważaniach normami logicznymi, operować kategoriami logiki (jako dyscypliny naukowej)» …   Słownik języka polskiego

  • mięsak — m III, D. a, N. mięsakkiem; lm M. i «nowotwór złośliwy rozwijający się z tkanki łącznej lub mięśniowej, bardzo szybko rozrastający się i wcześnie dający przerzuty; sarkoma» Naświetlać, operować mięsak …   Słownik języka polskiego

  • migdałek — m III, D. migdałekłka, N. migdałekłkiem; lm M. migdałekłki 1. zdr. od migdał w zn. 2 Migdałki w czekoladzie. Jeść, chrupać migdałki. ∆ bot. Migdałki ziemne «jadalne bulwki tworzące się na rozłogach cibory jadalnej (migdała ziemnego)» 2. zwykle w… …   Słownik języka polskiego

  • nieumiejętnie — przysłów. od nieumiejętny Nieumiejętnie operować jakimś zasobem słów. Nieumiejętnie recytować, śpiewać …   Słownik języka polskiego

  • operowanie — n I rzecz. od operować …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»